Trichoderma

Rdzenne izolaty Trichoderma spp. viz., TFC-1, TFC-2, TVS-1, TVS-2, THCh-1 i TACh-1 zostaly po raz pierwszy wyizolowane, zidentyfikowane i zgloszone. T. fasciculatum i T. atroviride zostaly nowo odkryte w Gujarat w Indiach. Wszystkie izolaty wykazaly umiarkowane podobie?stwo w charakterystyce. T. harzianum (THCh-1) okazal si? najbardziej skuteczny, poniewa? wykazywal silny antagonizm. Podlo?e ró?owe bengalskie, Trichoderma selective, Richardsa, ziarna Sorghuma, dobrze rozlo?ony FYM i otr?by pszenne wykazaly wy?sz? jako?c podlo?a, poniewa? dawalo maksymaln? populacj? T. harzianum (THCh-1). Do przygotowania preparatu T. harzianum talk wspieral wy?sz? populacj? i maksymaln? ?ywotno?c. T. harzianum zastosowany z gleb? z kumulacj? nasion (10 g/kg + 100 g/kg-1) do ciecierzycy powodowal wi?ksze kielkowanie przy mniejszej zapadalno?ci na wi?dni?cie w warunkach doniczkowych. W do?wiadczeniu polowym aplikacja kumulacji nasion (5 g/kg + 100 g/m2) z dodatkiem T. harzianum (THCh-1) do ciecierzycy powodowala najmniejsz? wi?dni?cie i maksymalny plon. Badania kompatybilno?ci fungicydów wykazaly, ?e tiuram i tiofanat metylowy byly bezpieczniejsze dla T. harzianum.